WETSVOORSTEL OP DE PRESIDENTSVERKIEZING

 

Ontwerp gericht tot de Dames en Heren Ministers,
 
Volksvertegenwoordigers en Senators (september 2003).
 
 

 

In mijn hoedanigheid van «verantwoordelijke burger» leg ik uit eigen naam aan u een innoverend plan voor, dat een nieuwe aanpak van de presidentsverkiezing mogelijk maakt en bedoeld is om onze landgenoten te motiveren om al in de 1e ronde van de presidentsverkiezing van 2007 te gaan stemmen en weer belangstelling te krijgen voor het «politieke leven».

 

Geachte Dames en Heren Ministers, Volksvertegenwoordigers en Senators, ik wens u te overreden :

 

1.      om de kiesprocedure van de 1e ronde van de presidents­verkiezing vóór 2007 te wijzigen, omdat zonder hervorming de democratie in gevaar komt;

 

2.      om even de tijd te nemen en dit ontwerp te lezen;

 

3.      en zo nodig om dit ontwerp zelf bij de 1e ronde van de presidentsverkiezing in 2007 voor te stellen.

 

Dit concept van 1 stem met 5 punten heb ik als voorontwerp in juni-juli 2003 aan enkele van uw collega Ministers, Volks­vertegen­woordigers, Senators en Burgemeesters voorgelegd, om een klaarder beeld te krijgen van het standpunt van de Franse politieke klasse omtrent het probleem van de stem­onthouding en de oplossingen die nog voor 2007 kunnen «rijpen».

 

In het algemeen waren de antwoorden veelzeggend: er is niets reëels voorzien, noch concreet voorgesteld om deze plaag afdoende te bestrijden, en hierover zal binnen afzienbare verkiezings­termijnen geen enkel besluit genomen worden... Hieruit valt hoofdzakelijk af te leiden dat we onze langenoten weer met de politiek moeten «verzoenen»... Wie zou het tegendeel beweren?... Maar hoe?...

 

 

FRANKRIJK zal in 2007 in een gevaarlijke situatie verkeren !

 

In 2007 zullen immers 5 miljoen jonge kiezers (van 13 tot 18 jaar in resp. 2002 tot 2007) wettelijk aan de lijst van kies­gerechtigden toegevoegd zijn.  Het percentage jonge kiezers is echter NU al erg zwak — geen enkele opinie­peiling houdt met deze 5 miljoen nieuwe kiesgerechtigden rekening, in hun verkiezingsprognose betr. de 1e ronde van 2007. Niemand raadpleegt hen... — waardoor elke peiling onvermijdelijk «onjuist» is en de werkelijkheid van de voorziene stem­onthouding in de 1e verkiezingsronde wordt onderschat. Mijn onderzoek bevestigt dat heel weinig van deze jongeren van plan zijn om te gaan stemmen in die 1e ronde...

 

Het rechtstreekse gevolg is dat de kans reëel is dat de 1e ronde van 2007 afsluit met op de 1e en/of 2e plaats kandidaten die minderheden vertegenwoordigen...

 

·         In 2002, bij de 1e ronde, had je als kandidaat slechts 13% van de stemmen nodig om een positie vooraan te halen

 

·         In 2007 zal slechts 9% van de stemmen volstaan om in de 1e ronde de 1e of 2e plaats te bereiken ! (Rekening gehouden met o.m. die miljoenen jonge kiezers... een kwestie van simpele «evenredige verhouding»...)

 

Als we de «niet-kiesgerechtigden» meetellen, zullen bijna 2 op 3 Fransen geen stem uitbrengen in de 1e ronde... Wat is dan nog de wettigheid van de winnende kandidaten?  Bovendien, wie zijn ze?  In sommige media horen we nu al opiniepeilingen naar de uitslag van de 2e ronde in 2007; is het geheugen dan zo kort?  Om aan de 2e ronde te kunnen deelnemen, moet je eerst «geschikt» zijn bevonden in de 1e ronde!

 

Geachte Verantwoordelijken van ons Land, als men met slechts 9% van de stemmen in de eerste ronde op kop kan komen, kunt u dan garanderen dat de kandidaten die het beste onze landgenoten vertegenwoordigen aan de 2e ronde zullen deelnemen?  Om diverse redenen, zoals door extremisme of lobbying, zullen bepaalde kandidaten hoe dan ook in de 1e ronde scoren... En die vertegen­woordigen niet de meerderheid van de burgers; zij hebben hun kiezers vanaf de 1e ronde weten te mobiliseren, in tegenstelling tot de kandidaten van de «grote partijen».

 

Het probleem van de stemonthouding in de 1e ronde is uiteraard onoplosbaar in het huidige kies­systeem, aangezien de «extreme» of «drukkingsgroep»-kandidaten, die het maximum aan stemmen behalen in de 1e ronde, bij elke nieuwe verkiezing hun percentage zien stijgen omdat het aantal niet-stemmers stijgt!

 

Het is dus de stemonthouding in de 1e ronde van 2007 die de toekomst van onze democratie op het spel zet: een kleine kentering in de publieke opinie... en de minderheids­kandi­daten staan in de 1e ronde van 2007 aan kop... m.a.w. het tegengestelde van democratie...!  Er is dus dringend onderzoek nodig naar hoe men de niet-stemmers in 2007 kan doen stemmen... Deze realistische, met ernstige gevolgen belaste hypothese vraagt om een objectieve studie van alle mogelijke ideeën en oplossingen die dit risico kunnen vermijden, en om te bekijken of er vanwege de republikeinse partijen een moratorium kan uitgaan om bv. «simplistische ideeën» te vermijden die tot een dwaalspoor zouden kunnen leiden...

 

Voorbeeld: «De strategische stem in de 1e ronde»! Onze landgenoten «strategisch» te willen doen stemmen in de 1e ronde is een utopie, en zou in 2007 een «historische fout» zijn.

 

Waarom?  De stem in de 1e ronde is er een van «gevoel» (woede, ontgoocheling, protest e.d.) terwijl die van de 2e ronde er een van «de rede» is... logisch.  Mijn onderzoek toont aan dat de Fransen het nut van een 2e ronde niet meer inzien als men hen vraagt om in de 1e ronde «strategisch» te stemmen, zelfs als men er een gevoel van frustratie mag inleggen, met zodoende een mogelijk «afwijzend boomerang effect» als resultaat !

 

Op dit ogenblik zijn er slechts 4 oplossingen die mogelijk zo'n democratisch fiasco kunnen voorkomen !

 

1.      het stemmen verplicht maken (doch kans op gemor...);

 

2.      beperking van het aantal kandidaten in de 1e ronde (d.i. antidemocratisch...);

 

3.      kunnen stemmen in het stemlokaal of via het internet (oplossing waar ik helemaal achter sta);

 

4.      mijn «5 punten plan» dat u verderop aantreft.

 

Deze oplossingen kunnen zo nodig onderling gecumuleerd worden.  Er is, zo lijkt het, geen ander alternatief om het niet-stemmen tot staan te brengen.

 

Mijn onderzoek in alle sociale lagen van onze maatschappij wijst op een groot aanpassingsgemak van onze landgenoten aan het «5 punten systeem» dat ik u in het volgende gedeelte voorleg.  Teneinde u daarvan te overtuigen, stel ik voor snel een groot «test-onderzoek» onder de diverse economische en sociale lagen van de Franse bevolking te houden.

 

Ik breng hierbij in herinnering dat dezelfde landgenoten geen keuze hadden bij de overgang naar de euro, wat zonder grote problemen of referendum gebeurde (ook al was dat ingewik­kelder dan mijn plan). «Maastricht» was ook veel moeilijker te doen begrijpen dan mijn plan, dat makkelijk is uit te voeren (zie bijlage), weinig kost en geen grondwetswijziging verlangt: de burger kiest immers de President van de Republiek bij «recht­streeks» algemeen stemrecht, zoals de grondwet dat vereist (waarin inderdaad geen richtlijn staat voor de vorm en de uitvoerings­modaliteiten van dit «recht­streeks» algemeen stemrecht).

 

Het zou niettemin verstandig zijn om onze landgenoten met dit nieuwe systeem te laten instemmen via een referendum ... (en hetzelfde geldt als er een grondwets­wijziging nodig zou zijn geweest: ook dan was een referendum mogelijk...).

 

WIE buiten u kan dit plan voorleggen en uitleggen aan de kiezers?  WIE zal aan de natie verantwoording schuldig zijn als er niets concreets geprobeerd werd om het niet-stemmen tot staan te brengen, als onze republikeinse waarden vanaf 2007 zullen zijn ingestort omdat niets werd voorgesteld? Deze simpele «vraag» helpt ook beter te begrijpen waarom onze landgenoten niet méér gemotiveerd zijn en niet méér in de politiek geloven...

 

Vaststelling : het is al tientallen jaren zo — zodra er grote verantwoordelijk­heden genomen moeten worden — dat de politici (zowel links als rechts) de ware betekenis van het woord «politiek» vergeten: nl. het leven in het land verbeteren met evoluerende en niet met verstarde wetten !  Die vaststelling geldt ook op Europees niveau... hoewel april 2002 specifiek ons land betreft.  De meeste verkozenen lijken open te staan voor veranderingen maar denken, zo lijkt het, dat het toekomstige risico voor hun «collega» is en niet voor henzelf!  Dus tot 2007 gaat er niets gebeuren... tenzij er een collectieve burgerlijke bewustwording plaatsvindt, zonder bekrompen politieke bijgedachten.  Deze vaststelling blijft van kracht, of men mijn plan nu interessant vindt of niet.

 

De verkiezing van 2007 houdt voor ons land een groot risico in indien het kiessysteem van de 1e ronde blijft zoals het nu is.  Wie kan er vandaag nog objectief het tegendeel beweren? Wat voor die verkiezing het meeste zorgen baart is de vraag:

HOE HALEN WE DE NIET-STEMMERS TOT STEMMEN OVER?

 

 

 

 

Het onderstaande plan geeft daarop gedeeltelijk een antwoord.

 

 

Het ONTWERP

 

IN DE EERSTE RONDE VAN DE PRESIDENTSVERKIEZING IN 2007 beschikt elke stemgerechtigde over een voorraad van «5 stem­punten»  in plaats van «1 kiesgerechtigde = 1 stembiljet» in het huidige systeem.  De grondwet waarborgt voor elke ingeschreven kiezer het «stemrecht», wat dus betekent dat de kiezer naar eigen goeddunken een voorraad van 5 stempunten mag verdelen over één of meerdere kandidaten.

 

M.a.w.: «1 stemgerechtigde = 5 stempunten»

(ongeacht zijn sociale status, volgens het "égalité"-principe)

 

De kiezer verdeelt zijn 5 punten ZOALS HIJ WIL, bv.:

 

·         4 punten voor één kandidaat en de vijfde punt voor een andere kandidaat;

 

·         3 punten voor één kandidaat en 2 punten voor anderen;

 

·         of zelfs 5 punten voor één enkele kandidaat ... (zeldzaam).

 

WAAROM?

 

1) Het geeft de burger een middel om zijn opinie over een groot aantal kandidaten «evenwichtig te spreiden».  Veel gewoonlijk niet-stemmers in de 1e ronde (wie vertegenwoordigt er alleen hun ideën?) zullen dan zo hun keuze via meerdere kandidaten kunnen uitdrukken en zullen gaan stemmen (getuige mijn onderzoek).

 

2) De kiezers die uit protest «extreem» kozen, geven dan in de 1e ronde (getuige mijn onderzoek) 1, 2 of 3 punten aan de «strategische» of «gematigde» kandidaten.

 

Deze twee argumenten zijn FUNDAMENTEEL in mijn plan, want in de 1e ronde profiteren nu de extremistische of drukkings­groep-kandidaten voor 100%, terwijl ze in ons land een minderheid vertegenwoordigen!  Met de stemonthoudingen in de 1e ronde van het huidige systeem bereiken we binnenkort het tegendeel van de democratie, die er toch in bestaat dat de stemuitslag de keuze van de MEERDERHEID toont en niet de MINDERHEID!

 

Ik vind het van «levensbelang» voor de democratie dat ALLE politieke partijen bestaan, maar zien wij nu, in de aanloop naar de presidents­verkiezing, wegens steeds meer niet-stemmers het ware kiezersgewicht van alle partijen? Zijn door de stem-onthouding de resultaten niet bedrieglijk?  Ik stel me de vraag: hebben we nu niet de grenzen van het huidige systeem bereikt?  Mogen we, door het voorwendsel van een vrije uiting van de democratie via de stembussen, niet voor 2007 over dit onderwerp discussiëren?  Mijn plan sluit geen enkele partij uit, maar streeft een betere reflectie van de werkelijkheid na.

 

Het onpare aantal van 5 punten voor elke burger is in dit plan weloverwogen, omdat de meesten onder hen (cfr. mijn onderzoek) die 5 punten niet aan één kandidaat willen geven. Met mijn plan kan de burger kan zijn werkelijke voorkeur voor de ene of andere kandidaat laten gelden...

 

Voorbeelden:

3 + 1 + 1     = 5

 

3 + 2          = 5

 

4 + 1  = 5, enz…

 

 

DE ONTLEDING

 

Waarom onthoudt men zich van stemmen? Ons huidig systeem moet veranderen omdat niet-stemmen en protest-stemmen geen «noodlot» zijn, maar grotendeels het gevolg van 3 simpele (maar kennelijk door «politicologen» miskende of bedekte) feiten:

 

1.      de (ontegensprekelijk beïnvloede) media belichten veeleer de «gebreken» en niet de kwaliteiten van de kandidaten.  De burger kan zo moeilijk een vertrouwens­stem geven aan één persoon uit de veelheid van kandidaten.  Gevolg: stem­onthouding in de 1e ronde (wegens demotivatie...).

 

2.      een betere kennis van de opvattingen en het programma van de kandidaten laat ons toe hun plannen beter te vatten maar tevens het niet noodzakelijkerwijs eens te zijn met elk gedeelte van hun programma (ook niet van de kandidaat wiens ideeën het dichtst die van de kiezer benaderen). Gevolg: stem­onthouding in de 1e ronde (want men wacht de 2e ronde af...).

 

3.      omdat men bij de presidentsverkiezing een persoon kiest en niet een partij, weegt in de 1e ronde «het subjectieve» (ontgoocheling, woede,...) zwaarder door dan «de rede» (vandaar het belang van een genuanceerde stem). Gevolg: stem­onthouding in de 1e ronde.

 

De meerderheid van onze bevolking staat voor 10, 30, 50, 70...% achter de opvattingen van één presidents­kandidaat, en vrijwel niemand nog voor 100%. Of men het betreurt of niet, dit feit moet vanaf 2007 aangepakt worden, want met het huidige systeem kan men in de 1e ronde zijn stem niet verdelen.  Geen enkel politiek ideaal kan dit veranderen... alleen een nieuwe manier van stemmen in de 1e ronde van de presidents­verkiezing kan dat wel...

 

Uit deze vaststelling vloeit voort dat de burger de gelegenheid moet krijgen om via de stembus zijn ware voorkeur voor een kandidaat te uiten en terzelfder tijd opvattingen te steunen die hem evenzeer dierbaar zijn, maar die door één of meer andere kandidaten worden verdedigd.

 

Voorbeeld: tegenwoordig stemt een kiezer, die het oneens is met onze politieke leiders, soms op een extreme of op een drukkingspartij in de 1e ronde.  Gaan stemmen is voor hem dan het enige middel om (beperkt) zijn woede of teleurstelling te uiten. Kan onze democratie zich daarmee tevredenstellen?

Mijn plan geeft deze protesterende of teleurgestelde kiezer de kans om zijn stem evenwichtiger uit te brengen, nl. door zijn 5 stempunten te verdelen tussen zijn gevoelens en zijn verstand, zonder onze republikeinse waarden in gevaar te brengen...

 

Een opiniepeiling bevestigt dat met dit plan de kiezer zijn punten aan «gematigde» republikeinse kandidaten geeft. Waarom onze langenoten dan aanzetten om een 100%-stem aan één kandidaat te geven (wat in de kaart van de extreme en drukkingspartijen speelt), terwijl de meesten onder hen bij andere kandidaten bepaalde ideeën of onderwerpen vinden die hen beter bevallen...

 

Deze ontleding, die in mijn plan doorslaggevend is, verklaart voor een groot deel de stemonthouding en het extremisme in de 1e ronde van 2002.  Het matematisch evenwicht in mijn plan komt de democratie onvermijdelijk ten goede, maakt het stemmen weer aantrekkelijk en geeft na afloop van de 1e ronde aan de politieke verantwoordelijken van ons land een realistisch beeld van de Fransen hun opinies.

 

«VRAAG» Terugblikkend op 2002: hadden wij zelf (of onze naasten) in de 1e ronde onze 5 punten aan één kandidaat gegeven of hadden wij liever onze stem verdeeld? 't Is de moeite om dit even na te gaan, want mijn onderzoek toont aan dat met mijn systeem de meeste doorsnee-burgers hun stem evenwichtig verspreid zouden hebben.

 

Mijn plan zal de burger, die zich niet meer bij de 1e ronde betrokken voelde, weer verantwoordelijk maken en jongeren ertoe aanzetten al in de 1e ronde te gaan stemmen. Vraag hun mening maar over dit plan... zoals ik zelf ook heb gedaan... U zult opkijken van de positieve respons die dit idee in uw persoonlijke omgeving of beroepsmidden heeft, bij gelijk welke leeftijd...

 

Dit plan overstijgt werkelijk alle politieke tegen­stellingen... mits het volgens mij enkel wordt toegepast op de 1e ronde van de presidents­verkiezing, daar waar immers de gevoelens het dikwijls winnen van de rede.

 

De kwestie van de 2e ronde blijft open voor discussie. Ik denk dat er voor de 2e ronde twee «oplossingen / suggesties» mogelijk zijn:

 

·         de eerste is stemmen, zoals tegenwoordig, voor één van de 2 kandidaten die op kop uit de 1e ronde zijn gekomen;

 

·         de tweede is om te beslissen dat de 3 beste kandidaten uit de 1e ronde aan de 2e ronde mogen deelnemen... Dat zou het democratisch debat verbreden en wellicht het mogelijk maken om door consensus een parlementaire meerderheid te vinden die beter de publieke opinie vertegen­woordigt; het is immers moeilijk om Frankrijk met een 51/49 overwicht te regeren, ongeacht wie de winnaar is...

 

Hoe dan ook lijkt het huidige kiessysteem voor de 2e ronde (een stembiljet om één kandidaat te kiezen) in beide gevallen te voldoen.

 

Daar ik mij persoonlijk heel lang in dit ontwerp verdiept heb, leg ik in het hoofdstuk «bijlage» enige praktische, eenvoudige en kosten­besparende modaliteiten voor een concrete uitvoering van dit plan op tafel, om de twijfel inzake haalbaarheid weg te nemen.

 

Het resultaat van de 1e ronde van april 2002 (dikwijls door onze politici terecht aan herinnerd) heeft ons huidige systeem, dat onze democratie wel heeft doen evolueren, voor de toe­komst onherroepelijk onbruikbaar gemaakt... Het moet ooit veranderen... onvermijdelijk... het is onontkoombaar... en wij moeten dat baanbrekende, vernieuwende land zijn ("april 2002 vond plaats in Frankrijk") zoals het al dikwijls in het verleden is gebeurd... om onze republikeinse waarden te veilig te stellen.  Alleen de verkozenen door het volk kunnen een dergelijk plan opwerpen en aan de burgers uitleggen (al of niet met een referendum).  Binnen 4 jaar moet dat kunnen...

 

IK HOOP VAN GANSER HARTE DAT DIT ONTWERP TUSSEN NU EN 2007 GEREALISEERD WORDT.

 

 

 

MIJN ENGAGEMENT

 

Mocht dit plan niet voor 2007 uitgevoerd kunnen worden, dan neem ik me voor - overtuigd als ik ben van zijn positieve effect en om te zien hoe mijn idee «op ware grootte» bij de Fransen aanslaat - om onder mijn naam het nodige aantal hand­tekeningen te verzamelen waarmee ik mij in de 1e ronde van de presidentsverkiezing van 2007 kandidaat kan stellen, teneinde het plan aan onze landgenoten uit te leggen dankzij de toegang tot de nationale media die een presidentiële campagne nu eenmaal biedt.

 

Het plan kan vervolgens aan onze land­genoten in een regerings­­programma worden gepresenteerd, voor of na de 2e ronde, afhankelijk van of u meent dat mijn score in de 1e ronde een praktisch vervolg rechtvaardigt of niet. Objectief bekeken heeft deze hypothese belangrijke voordelen maar ook belangrijke nadelen.

 

Voordelen

 

·         geen risico dat een of andere partij in ongenade zal vallen want het plan zal op a-politieke wijze voorgesteld worden;

 

·         sensibilisering van de burgers om in een nabije toekomst de manier van stemmen te veranderen en opening van het politiek debat over dit onderwerp.

 

Nadelen

 

·         het probleem van de 1e ronde in 2007 blijft onopgelost;

 

·         kans op een stemonthoudingsrecord (dankzij onder meer de houding van 5 miljoen jonge stemgerechtigden; zie hoger) met als gevolg een 1e ronde 2007 met twijfel­achtige resulaten voor onze democratie.

 

Daar ik nooit lid ben geweest van een partij of een vakbond (wat trouwens geenszins pejoratief zou zijn), richt ik mij als burger tot u op een neutrale, heldere en «onschuldige» wijze. Ik voel me helemaal niet geroepen om een politiek mandaat te verkrijgen, want daar heb ik noch de bekwaamheid noch de ervaring voor. Daarentegen heeft een «civiele» kandidaat die «sterke» en «burgerzinnige» ideeën wil uiten het recht om die tijdens de 1e ronde aan de Fransen voor te stellen, mits de verkozenen zijn plan van belang vinden voor het democratisch debat.

 

Eén voorbeeld van een simpel idee van gezond verstand:

 

Een «Staatssecretariaat van Burgemeesters van Frankrijk» oprichten, bestaande uit een Nationaal Bureau (gekozen door de burgemeesters zelf) met Burgemeesters uit de meerderheids­partij van gemeenten kleiner dan 3000 inwoners.

 

Waarom? Burgemeesters uit «kleine gemeenten» zijn de enige echt verkozenen die dagelijks luisteren naar en bereikbaar zijn voor onze landgenoten.  Het is dus logisch dat zij het best geplaatst zijn om de bekommernissen maar ook de ideeën van de burgers tot op het hoogste niveau over te dragen. Dit Staats­secretariaat zou zo ook individuele initiatieven kunnen verzamelen en verdedigen van burgers, die hun civisme willen waarmaken met plannen en ideeën van algemeen belang.

 

Voordeel: er zou zekerheid bestaan dat simpele ideeën tot het hoogste niveau van onze regeerders worden door­gegeven, want dit Staats­secretariaat van Burgemeesters zou dan immers in elke Ministerraad zetelen.

 

Ik ben ervan overtuigd dat de meeste van die Burge­meesters het met deze analyse eens zijn, te meer daar de regering hen «strafrechtelijk verantwoordelijk» heeft gemaakt (denk maar aan de verantwoordelijkheid van de burgemeester wanneer een «paal op een sportterrein» schade berokkent...). Waarom hen dan niet de verantwoordelijkheid geven van officieel deel te nemen aan politieke beslissingen die de bevolking aangaan? Een kwestie van gezond verstand, toch?...

 

Ik ben 56 jaar en vrij van beroepsbezigheden na een loopbaan in het domein van handel en marketing.  Ik wil onze democratie dienen door voorstellen van algemeen belang te formuleren en te verdedigen.  Dit «baanbrekende» plan tracht onze landgenoten antwoorden te geven in het belang van iedereen; het zal wellicht niet de unanimiteit van alle verkozenen wegdragen, maar 2007 is zowel «ver weg» als «heel nabij».

 

Zeer geachte dames en heren Ministers, Volks­vertegen­woordigers en Senators, ik dank u voor de aandacht die u aan dit wetsvoorstel wilt geven, waarbij ik natuurlijk hoop de steun te krijgen van degenen onder u die de burgers van onze land moeten vertegen­woordigen.

Met de meeste hoogachting,

 

Alain Mourguy

 

 

 

BIJLAGE bij het Wetsvoorstel

 

MODALITEITEN

voor de eenvoudige en praktische uitvoering van dit plan

 

1e voorbeeld van uitvoering - zodra de namen en gezichten van de kandidaten voor de 1e ronde bekend zijn:

 

Een «stemblad» laten drukken met daarop in alfabetische volgorde de namen en gezichten van de kandidaten voor de 1e ronde, en met daarnaast lege vakjes van gelijke grootte (voor elke kandidaat één vakje). Deze stembladen vervangen het oude stembiljet en vormen de nieuwe «dragers» voor de verkiezing.

 

De vakjes zijn voorzien om maximum 5 kruisjes ( X ) te bevatten.

 

Elk kruisje ( X ) heeft de eenheidswaarde van 1 punt. 

Eén apart vakje is voorzien voor de blanco-stem, die ondeelbaar is en dus geldt voor 0 of 5 punten.

 

Theoretisch voorbeeld: een stemblad (of -bladzijden) voor 16 kandidaten telt 16 vakjes, die elk overeenstemmen met één kandidaat (met naam en foto van hem of haar) + 1 vakje voor de blanco-stem.

 

Praktisch en concreet voorbeeld, in het stemhokje: een kiezer wil zijn stem als volgt verdelen: 3 punten voor één kandidaat en telkens 1 punt voor twee andere kandidaten.  Hij zet 3 kruisjes in het vakje van zijn voorkeurskandidaat en telkens 1 kruisje bij de twee andere kandidaten.

 

Een stemblad is (net als een stembiljet) GELDIG als die bij de telling 5 kruisjes (X) bevat.  Elk stemblad dat niet 5 kruisjes bevat is ONGELDIG (dus stembladen met 3, 4 of 6 kruisjes worden niet geldig verklaard).

 

Deze stembladen liggen in alle stemlokalen ter beschikking van de stem­gerechtigden (want, enige spaar­zaamheid betrachtend, het is niet noodzakelijk om de stembladen naar de kiezers thuis op te sturen).

 

De foto van elke kandidaat (op een lichte achtergrond) geeft ook aan de burger die moeilijk kan lezen de mogelijkheid om te stemmen en toch het stemgeheim te bewaren.  Voor blinden of slechtzienden moeten stembladen in braille beschikbaar zijn.  Die 2 aspecten zijn in het huidige systeem niet voorzien.

 

Het stemblad gaat dan in een omslag die in de stembus wordt gestoken (waarna de telling gebeurt als voorheen).

 

De telling is niet zo moeilijk (sommige landen, zoals Ierland, de USA en Zwitserland hebben veel ingewikkelder systemen).

 

 

ALLE mensen aan wie ik dit plan heb voorgelegd hebben de hierboven beschreven procedure onmiddellijk begrepen.

 

 

2e voorbeeld van uitvoering - iets ingewikkelder maar waarbij  de kiezer nog meer betrokken wordt:

 

1) aanmaak van stembladen net als in het eerste voorbeeld;

2) in plaats van 5 kruisjes (X), krijgt elke kiezer 5 zelfklevende «stemzegels» die elk een waarde van 1 punt hebben (gelijk zelfklevende postzegels).  Deze stemzegels zullen elke verkiezing een andere opdruk krijgen, bv. «RF 1er tour 2007» (RF = République Française);

3) de kiezer verdeelt zijn 5 zelfklevende stemzegels over de vakjes van de kandidaat/aten die zijn voorkeur hebben.

 

Het spreekt vanzelf dat dit plan ook bestudeerd moet worden voor een digitale uitvoering... (Internet, maar ook bv. «gencod» voor het optisch lezen van de stembladen).

 

DE VOORBEELDEN ZIJN NIET TOT DE GENOEMDE BEPERKT